مسیرهای آهنگ: شبکه ای باستانی معروف به "ردپای اجداد"

28. 06. 2018
پنجمین همایش بین المللی برون سیاست، تاریخ و معنویت

شبکه ای در سراسر قاره استرالیا پراکنده است مسیرهای نامرئی که بومیان به آنها "ردی از نیاکان" می گویند. در غرب به آن معروف است "مسیرهای آواز" و "مسیرهای رویایی". این سفرها بخشی از خلق یک افسانه بومی بود که با موجودات افسانه ای سرگردان در این سرزمین سروکار داشت. با خواندن نام هر آنچه در جاده می دیدند - پرندگان ، حیوانات ، گیاهان ، سنگها ، چاهها - و در نتیجه آواز جهان را به وجود می آورند.

هر قبیله مسیرهای آواز خود را داشت

هر قبیله مسیر آواز خود را داشت که اجدادش به آن منتقل می کردند. بود مسئول حفظ این آوازهای مقدس است و همچنین پیروی از قوانین و سنت های مندرج در آن. او وظیفه داشت از مسیرهای آواز آنها محافظت کند ، زیرا قلمرو ناشناخته پژمرده می شود و می میرد. با آواز خواندن مکان های برجسته در چشم انداز ، کشور زنده شد، و بنابراین او می تواند سالم رشد کند.

تور آهنگ هم همچنین به عنوان نقشه و قطب نما کار می کند. اگر بومی آهنگ را می دانست ، همیشه می توانست راه خود را در سراسر کشور پیدا کند. مردی که مراسم "Walkabout" را طی می کند ، همیشه در مسیر آهنگ ها حرکت می کند. اگر او از مسیر رویایی خود دور می شد ، وارد قلمرو شخص دیگری می شد. تا زمانی که به آن پایبند باشد ، همیشه افرادی را پیدا می کند که رویاهای او را با هم تقسیم می کنند ، جایی که انتظار مهمان نوازی را دارد.

استرالیا به عنوان نت موسیقی

از لحاظ تئوریک ، کل استرالیا را می توان به عنوان موسیقی (نقشه آهنگ ها) خواند. در اینجا به سختی می توانید صخره ای یا جویبار پیدا کنید که خوانده نشود. مسیرهای آوازها را می توان هزارتویی از داستانهای حماسی پر از پیچ و تابهای ناگهانی تصور کرد که در آن هر مکان مقدس را می توان بر اساس زمین شناسی ، عملکرد و افسانه های مرتبط با آن خواند.

در هر جای بیابان می توانید به هر قسمت از چشم انداز اشاره کرده و از بومیان بپرسید: "اینجا داستان چیست؟" یا "این کیست؟" او قدم زد. تفاوت این پاسخهای مختلف را می توان به عنوان بخشی از یک آهنگ اندازه گیری کرد.

مقالات مشابه