"در اینجا ما به شما قربانی می کنیم ، خورشید. به ما رحم کن و صورتت را درخشان کن. طبق رسم ، ما برای شما کسانی می آوریم که شما را کفر و تحقیر کرده اند! آنها را مجازات کنید و دوباره به افراد خود نگاه کنید. ای بزرگ ، این فداکاری توست! "

"بله ، این خیلی زشت بود. فکر می کنید خیلی به بیل صدمه زده است؟ احتمالاً وقتی خیلی تند حرکت می کند. من باور نخواهم کرد که شخص دیگری که قلبش تازه پاره شده است چه کار دیگری می تواند انجام دهد. "

"لطفا ادامه نده. حال مرا بد می کند!؟"

"مهم نیست ، به هر حال چیزی در معده شما باقی نمانده است. چرا آنها قربانی آینده را نیز تغذیه می کنند. شاید در این صورت روده های ما از چیزی یا چیزی مشابه استفاده کنند. این در زندگی انسان منطقی است. "

"آیا کلمه بدبینی و بیماری برای شما معنی دارد؟"

"اینها دو کلمه هستند ، بدون احتساب" ". این تصور را دارم که اینها نام های میانی من هستند. آنچه واقعاً از آن عصبانی هستید ، تقصیر شماست. "

"اشتباه من؟"

"مطمئناً ، چه کسی انفجار خورشید را پیش بینی کرده است؟ شما! رفتن به جنوب نیز آنطور که به نظر می رسید ایده خوبی نبود. گفته می شود ، متمدن ، این وحشی ها تغییر نمی کنند. آنها فکر می کنند که آیین هایشان آنها را نجات می دهد. بربرها ".

"بربرها؟ آیا لپ تاپ را در شمن مشاهده نکردید؟ به نظر من این تمدن بود. "

"بله ، همچنین فکر می کنید آنها کجا در مورد آن قربانیان باستان خوانده اند؟ بزرگترین کنایه ، احتمالاً از جانب من است. "

"از تو؟"

"هنری پروس ، باستان شناس و متخصص تشریفات عرفانی ، نام من است. حدس می زنم نباید اینقدر خوب می نوشتم. به نظر می رسد که آنها بیش از علاقه منتقدان در پست ، مجذوب کتاب من شده اند. من کاملاً اذیت می شوم که او از کلمات من استفاده می کند ، یک شخص شمامی که سرزنش شده است. آیا من حقوقی دارم ، کد بین المللی حمایت از ادبیات چیست؟ آیا او موافقت من را برای استفاده از بخشی از کتاب من دارد؟ "

"پس ساده لوحانه از او شکایت کنید."

"من هم چنین خواهم کرد. خوب ، من می خواهم اما فکر می کنم صحبت کردن با زبان پاره سخت است. "

"تو قلب خود را فراموش کردی!"

"چی؟ مثل اینکه به آنها رحم کنی؟ خودشه! "

"فکر کردم شکایت با قلب شکسته سخت است."

"سپس چیزی برای آن وجود خواهد داشت. منجم خوانده خواهد شد ، زیرا در آخر شما خیلی نادان نیستید. "

"جایزه نوبل من و من از شما به خاطر چاپلوسی سپاسگزارم."

"مشکلی نیست." "چرا مدتها پیش ناپدید شدی ، فرانک؟" شما اول این را می دانستید. "

"شما شعار را نمی دانید: اول زنان و کودکان"؟ "

"چطور: در ابتدا زنان و دانشمندان برجسته؟ مخصوصاً خانمهای خوشگل. به نوعی با آن بچه ها هماهنگ شده بود. "

"بعد از اینکه آنها این کار را با شما کردند ، از کنار شما عبور خواهد کرد."

"با؟"

"شما می دانید ، با آن یکی."

"آن زمان ما مورد توجه قرار گرفتیم. علیه کنوانسیون ها ... "

"سپس می توانید آن را برای آنها توضیح دهید. او قطعاً با آن صدای زیبا فیستول شما را خواهد شنید. "

"شما در مورد بیماری چیزی به من بگویید."

"منظورت این بود؟"

"البته هنری. در حقیقت ، من کاملاً علاقه مند بودم که پایان جهان چگونه خواهد بود. هرگز به ذهنم خطور نمی کرد که بشریت تاکنون آن را بکوبد. انفجار ابرنواختر چیزی خواهد بود. "

"حدس می زنم شما را ناامید می کنم ، شما با چشمان بسته در یک لیوان به خوبی نمی توانید آن را ببینید. به نظر می رسد که قربانیان کمک زیادی نکردند. حالا نوبت ماست. شاید اگر ما آنجا در شمال می ماندیم ، این اتفاق برای ما نمی افتاد. "

"حق با شماست. اکنون می توانید از لحظات زیبا با خرس های قطبی لذت ببرید. اما من شنیده ام که افراد یخ زده هنوز مردم را خیلی دوست ندارند. آنها می گویند ، بیش از حد در دندان های خود قرار دهید. "

"آنجا شما بروید. من احمق فکر کردم شما بدبین هستی به همین اندازه خنده دار است که بشریت از گرسنگی ، فاجعه های زیست محیطی ، جنگ هسته ای و اکنون یک خورشید احمق زنده مانده و تمام شده است. "

"می دانید ، این زندگی نامیده می شود."

"بنابراین شمن به آرامی در حال نزدیک شدن است ، پس خداحافظ ، اوقات خوبی را در آنجا قربانی کنید. روزی برگردید ، بیایید لذت ببریم ... هوم. "

"من نمی فهمم چرا اول باید بروم."

"از آنجا که من می خواهم ببینم که چگونه در مورد شما اتفاق می افتد. من همیشه به شما می گفتم که با شما اشتباه خواهد شد حالا من می خواهم وقتی که بالاخره یک بار حق با من بود ، به آن نگاه کنم. پس خدا نگهدار. خیلی باهاش ​​تند رفتار نکنید ، وگرنه حتی آنجا هم دوام نمی آورد. هی، داری چیکار میکنی؟ من می خواهم تماشا کنم. فکر می کنید چرا من آخرین دانه ذرت بو داده را پنهان کردم؟ "

"آره ، سلام! مدتهاست که همدیگر را ندیده ایم. آخرین مورد… قبل از. "

"آیا من بیست ثانیه قبل شمارش می کنم؟"

"حق با شماست! شما همیشه در ریاضیات بهتر بوده اید. بنابراین به نظر می رسد حتی اگر در درد شدید بمیرم ، از شما آرامش نخواهم داشت. جرات کنید زیاد صحبت کنید ، داد بزنید یا چیزهای دیگر. من می خواهم از رنج و عذابم در آرامش لذت ببرم! "

"من الان به چنین ایده های فلسفی فکر می کنم. به عنوان مثال: چگونه زندگی به وجود آمد ، چگونه جهان به وجود آمد ، یک انسان چیست ، فرد حق دارد زندگی را از شخص دیگری بگیرد ... "

"آیا من اتو را در خانه خاموش کردم؟"

"چی؟"

"یک سوال ، بیش از حد."

"اما فلسفی نیست."

"چرا که نه. اگر روشن بماند ، ارزش بازگشت به خانه را ندارد. نمی خواهم قبض برق را ببینم. "

"من مطمئن هستم که شمن خوشحال خواهد شد که در اینجا به شما کمک کند. او و چاقوی تیزش. پس خداحافظ دوست کودک. فکر می کنید زندگی پس از مرگ وجود دارد؟ "

"تمام زندگی ام ، فکر نمی کردم. کدام دین به این اعتقاد دارد؟ "

"چرا؟"

"که خیلی زود ثبت نام می کردم."

"پس شما موفق نخواهید شد ، آنها هنوز هم پول زیادی برای آن می خواهند. یک نجات روحیه به علاوه مرگ بی درد به علاوه یک مکان در بهشت ​​"

"لطفا از دریا چشم پوشی کنید!"

"... با منظره دریا و البته پانل کامل. آیا شما گیاهخوار نیستید؟ "

"نه"

"آن است به خوبی. این کاملاً پول است ، آیا شما آن را از حقوق علمی خود می گیرید؟ "

"و آنها چک می گیرند؟ پوشیده نشده؟ "

"من فکر نمی کنم."

"جای تأسف است."

"من کاملاً علاقه مندم که پایان آن خورشید چگونه به نظر برسد. یک ضربه وحشتناک ، شعله های آتش و دود در همه جا ، مانند روز قیامت غر می زند؟ "

"احتمالا بله. گوگرد را فراموش کردی. "

"تو ، نگاه کن نباید به آن شمن بگوییم که عجله کند. من به نوعی خورشید را دوست ندارم ... "

"شاید ما باید گوش هایمان را بپوشانیم ، این احتمالاً شورش خوبی خواهد بود."

در آن لحظه ، یک "PLOP" نیرومند ، خشمگین ، کاملاً ویرانگر وجود داشت ... و یک منظومه شمسی کوچکتر دیگر وجود نداشت ...

"لعنتی!"

"چند بار به شما گفته ام كه ​​آن لامپ را عوض كنيد؟ اکنون تمام تلاش در حال حرکت است. اما شما عمداً این کار را کردید. از ابتدا فراموش کردید که به آنها غذا دهید ، سپس مواد شوینده را در آنجا ریختید ... "

"این عمدی نبود ، من آنها را دوست داشتم ... صنوبر ... آنها بسیار شیرین بودند. واقعا متاسفم. چنین نابودی احمقانه ای از چنین تلاش زیبایی. میلیون ها نگرانی کوچک ، شادی ، عشق "

"لطفا ادامه نده. لیوان را داخل توالت بریزید ، آن را تمیز کنید و دوباره شروع کنید. هنوز هم فکر نمی کنم در این تلاش موفق شده باشم. بنابراین عجله به کار کنید ... و لامپ را تعویض کنید! "

موجود پیرتر ، مهمتر ، با عزت دور شد و دستیار او شروع به لکه گیری لامپ کرد.

"به هر حال شرم آور است ، لامپ چک نمی خواهد رها شود. بنابراین ، سرانجام… "

و نور بود.