آثار باستانی از بشریت مخفی نگه داشته شده و در انبارهای ماسونی و در زیرزمین واتیکان پنهان شده است.

رویدادهایی که ما از صفحه نمایش خانگی، مطبوعات و سایر رسانه های اطلاعات نادرست مطلع می شویم، عمدتاً در مورد سیاست و اقتصاد هستند. توجه انسان معاصر به این دو حوزه معطوف است تا خود را وقف چیزهای نه چندان مهم دیگری نکند. گئورگی سیدوروف مورخ روسی به ما خواهد گفت که این موضوع در مورد چیست.

در حال حاضر سیاره ما تحت تاثیر موجی از جنگ های محلی قرار گرفته است. همه چیز پس از اعلام جنگ سرد توسط اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد. ابتدا کره، سپس ویتنام، آفریقا، خاورمیانه و دیگران. امروز می بینیم که جنگ در شمال آفریقا به آرامی به سمت مرزهای ما پیش می رود. همه می دانند که اگر سوریه سقوط کند، ایران بعدی خواهد بود. و آن وقت چه خواهد شد؟ اما همه اینها فقط به اصطلاح نوک کوه یخ است.

پس پشت پرده نامرئی چیست؟ هر جا که عملیات نظامی صورت گرفته و در حال انجام است، و فرقی نمی کند در خاک کره، ویتنام، اندونزی یا آفریقا، ارتش ناتو توسط یک ارتش "نامرئی" دنبال می شود. که وظیفه اصلی آن غارت موزه ها و حفاظت از ارزشمندترین آثار است. آنها معمولاً به شکل اشیاء شکسته و پرتاب شده آشفتگی ایجاد می کنند، هرج و مرج که نظم دادن به آن حتی برای یک متخصص با تجربه مشکل بزرگی است. این همه عمدا انجام می شود. در همان زمان، این سؤال نیز مطرح می شود که همه آثار "امن شده" در کجا ناپدید می شوند. جالب است که آنها را نه در موزه بریتانیا یا هیچ موزه اروپایی دیگر و نه در موزه های آمریکا و کانادا پیدا نمی کنیم. پس کارها از موزه‌های بغداد، مصر، لیبی و موارد دیگر که پای یک سرباز ناتو یا یک لژیونر فرانسوی در آن‌ها پا گذاشته است، به کجا ختم می‌شود؟

شکی نیست که تمام اقلام دزدیده شده یا به انبارهای مخفی فراماسون ها یا در زیرزمینی واتیکان ختم می شود. و سوال دیگری مطرح می شود: جهانی گرایان و یارانشان چه چیزی را می خواهند از مردم پنهان کنند.

با توجه به آنچه تاکنون توانسته ایم روشن کنیم، اشیایی که به نوعی به کهن ترین تاریخ بشریت مربوط می شوند، وارد مخفیگاه های مخفی فراماسون ها می شوند. به عنوان مثال، مجسمه دیو بالدار پازوز از موزه ملی عراق در بغداد ناپدید شده است، این مجسمه نمایشی از موجوداتی است که مدت ها پیش به زمین آمده اند. چرا نباید او را ببینیم؟ آیا این می تواند به این فکر کند که انسان ها نتیجه تکامل داروینی نیستند، بلکه فرزندان بیگانگان هستند؟ پازوزو و مصنوعات با ماهیت مشابه ما را به این نتیجه می رساند که جستجوگران ماسونی اشیاء خاص سعی در حذف اشیایی دارند که می توانند در مورد تاریخ واقعی بشریت صحبت کنند. و در خاک روسیه نیز همین اتفاق می افتد.

شاهزاده تیسول

من در کتاب تحلیل زمانی- باطنی خود به ماجرای کشف شاهزاده تیسول توجه کردم. در سال 1972، تابوت‌های مرمری پر از مایع ناشناخته و افراد سفیدپوست در آنها، از زیر درز زغال سنگ، از عمق 70 متری خارج شدند. به گفته شاهدان عینی، آنها دقیقاً شبیه ما یا آلمانی ها یا اسکاندیناوی ها بودند. من به طور اتفاقی از یک مادربزرگ از روستای Ržavčik متوجه این کشف شدم، او به من گفت که چگونه محل کشف توسط ارتش محاصره شد و تابوتها را بردند. در طول دو سال، همه شاهدان عینی این رویداد به دلایل نامعلومی فوت کردند.

سوال: اهل تابوتها کجا رفتند؟ طبق برآورد زمین شناسان، آنها تقریباً دفن شده اند 800 میلیون سال پیش. اما محافل علمی در مورد کشف تیسولا چیزی نمی دانند. یعنی در زمان شوروی همان سازمان های مخفی مانند غرب در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی فعالیت می کردند و وظیفه آنها مخفی نگه داشتن اطلاعات بود. شکی نیست که آنها تا به امروز به فعالیت خود ادامه می دهند. ما اخیراً این فرصت را داشتیم که خودمان این نوع رفتار را ببینیم.

افراد مسلح عجیب

چند سال پیش، ما شروع به تحقیق در مورد میراث اجدادمان در منطقه تومسک کردیم. در طول سال اول ما دو پناهگاه و چهار تپه را کشف کردیم، تقریباً همه در یک مکان. اما وقتی سال بعد برگشتیم، در حفاری با افراد «عجیب» برخورد کردیم. آنها مسلح بودند و متکبرانه رفتار می کردند. حدود یک ماه بعد از این اتفاق یکی از آشنایان محلی با ما تماس گرفت و به ما گفت که در قلعه ها و زیارتگاه هایی که کشف کردیم افراد ناشناس وجود دارند و معلوم نیست واقعاً در آنجا چه می کردند. چرا آنها حتی در مکان های کشف شده ما حضور داشتند؟ پاسخ ساده است: ما سرامیک های دیوار نازک با تزئینات سومری باستان را در پناهگاه ها و تپه ها کشف کردیم و همچنین گزارش را به انجمن جغرافیایی روسیه (RGO) منطقه تومسک ارسال کردیم.

توضیح اساساً ساده است، اگر گروه اکتشافی کوچک ما از دانشمندان ملی به شواهدی دست یافتند که مبدأ سومری‌ها می‌تواند در سیبری باشد، که با نسخه کتاب مقدس که قدیمی‌ترین حاملان فرهنگ فقط سامی‌های خردمند هستند، در تناقض است. آنها اعضای نژاد سفید از شمال اروپا، در سیبری هستند. اگر اصل سومری ها واقعاً در منطقه چنتیمانسی بود، به این معنی بود که سومری ها حاصل «دیگ» قومی منشأ نژاد سفید هستند. بنابراین، هر آلمانی یا اسلاو از بستگان نزدیک قدیمی ترین ملت روی زمین خواهد بود.

در واقع باید تاریخ را از پایه بازنویسی کرد و این امکان پذیر نیست! ما هنوز نمی دانیم افراد ناشناس در حفاری های ما چه می کردند. شاید آنها در تلاش بودند تا سفال ها، احتمالاً سایر مصنوعات را از بین ببرند. اما این واقعیت که افراد مسلح عجیب از مسکو آمده اند، گویای خوبی است. با این حال، حقیقت این است که این همه نابودکننده شواهدی که نشان می‌دهد بشر از فضا آمده است، نمی‌توانند تمام شواهدی را که در همه جا وجود دارد، چه در کوه‌ها و چه در زیر آب، حذف کنند. با موزه‌ها خیلی راحت‌تر است، مجموعه‌های جامعی وجود دارد، فقط باید چیزهایی را بردارید و بردارید. نکته اصلی این است که حالت داده شده را اشغال کنید و سپس همه چیز ممکن است.

اینجا در روسیه، در سیبری و اورال، چنین ویرانه هایی از شهرها و ساختمان ها وجود دارد که حتی با مدرن ترین سلاح ها نیز نمی توان آنها را از بین برد. تمام این عوامل نیروهای تاریک و دستکاری‌کنندگان آگاهی انسان این است که در مورد اکتشافات سکوت کنند و علم را وادار کنند بازی خود را انجام دهد، چیزی که مدتهاست اتفاق افتاده است. به همین دلیل است که دانشمندان ما، به ویژه مورخان و قوم شناسان، چیزهای کاملاً بدیهی را نمی بینند. و اگر آنها را ببیند سعی می کند سریع آنها را فراموش کند. این قابل درک است، فقط دهان خود را باز کنید و جای گرم، آبرو و گاهی اوقات زندگی خود را از دست خواهید داد. اما از آنجایی که ما به دستورات علم یا لژهای ماسونی وابسته نیستیم، آنها نمی توانند تحقیقات ما را متوقف کنند.

ساختمانهای یکپارچه

در تابستان 2013، گروه کوچک ما به جنوب منطقه Kemerovo به Horská Šorija رفتند، چرا ما این منطقه را انتخاب کردیم؟ زیرا زمین شناسان معروف ما به ما گفته اند که در کوه ها در ارتفاع 1000 متری و بیشتر، خرابه هایی از تمدن ناپدید شده باقی مانده است. اگر افسانه ها را باور کنیم، این فرهنگ نیاکان ماست. و بنابراین در پایان، در ماه سپتامبر، ما سه جیپ را به "قلب" Horská Šorija بردیم. راهنماهای ما همان زمین شناسانی بودند که ما را در مورد این یافته مطلع کردند، افرادی که اطلاعات بسیار خوبی از منطقه خود داشتند و دانش تخصصی سنگ ها را داشتند. با کمک آنها به اولین مگالیت رسیدیم، دیوار سنگی عظیمی در بالای کوه. این دیوار شامل بلوک هایی بود که طول برخی از آنها به 20 متر و ارتفاع آن به 6 متر می رسید. پایه ها از چنین "آجرهایی" ساخته شده بود و سنگ های کوچکتری در بالا وجود داشت، اما حتی اینها در ابعاد خود شگفت آور بودند. وقتی خرابه‌ها را دقیق‌تر بررسی کردیم، متوجه شدیم که در برخی نقاط آثار ذوب آشکاری وجود دارد. این ما را به این نتیجه رساند که سازه در اثر یک عمل حرارتی بسیار قوی تخریب شده است.

زمین شناسان بر این باور بودند که این ساختمان بر اثر انفجار یک بمب هسته ای باستانی تخریب شده است، اما حتی انرژی آن نیز نمی تواند پایه و قسمتی از دیوار مگالیت باستانی را حرکت دهد. وقتی کوه را بررسی کردیم، مشخص بود که بلوک های گرانیتی تقریباً 100 تن یا بیشتر وزن دارند. انفجار آنها را به جهات مختلف پرواز داد. تمام تنگه با آنها پر شده و حتی دامنه ها نیز غرق شده است. اما اینکه مردم باستان چگونه می‌توانستند بلوک‌های عظیم را به چنین ارتفاعی برسانند و سنگ‌ها از کجا آمده‌اند، یک راز باقی مانده است.

هنگامی که از ما پرسیدند چه چیز دیگری در مجاورت وجود دارد، راهنماهای ما پاسخ دادند که چیز دیگری را کشف کرده اند که شبیه یک خازن بزرگ است. از بلوک های گرانیتی عمودی ساخته شده و در برخی نقاط با سنگ های افقی پوشیده شده است. کاملاً مشخص نبود که این ساختمان برای چه ساخته شده است، اما واضح بود که کار دست انسان یا موجودات هوشمند دیگر است. ما موفق شدیم این خرابه ها را نیز بررسی کنیم. همانطور که بعدا مشخص شد، خرابه های مشابه زیادی در این منطقه وجود داشت.

پایان عذاب یک دوران و آنچه بشریت باید بداند

طبیعتاً این سؤال پیش می‌آید که چگونه ممکن است در طول سالیان متمادی حتی یک بار از این مگالیت‌ها توسط دانشمندان برجسته ما بازدید نشده باشد؟ آیا آنها واقعاً به آکادمیسین میلر که تاریخ سیبری را نوشت و ادعا کرد که این قلمرو برای مورخان کاملاً غیر جالب است، باور داشتند؟ و آیا دلیل ادعای میسون میلر مبنی بر اینکه سازه های سیبری که توسط تمدن منقرض شده اجداد باستانی ما ایجاد شده است، نباید مخفی می ماند؟ بسیار هوشمندانه اندیشیده شده، با یک ضربه قلم گذشته باستانی نه تنها ملت ما، بلکه کل نژاد سفید را نیز پاک می کند. جالب است که ببینیم "دوستان" ما در خارج از کشور و اعضای لژهای ماسونی روسیه برای پنهان کردن این یافته ها از مردم چه خواهند کرد.

در زمان اتحاد جماهیر شوروی، چندین گولاگ در این مناطق وجود داشت، امروزه دیگر چنین چیزی وجود ندارد و هر روزنامه نگار یا دانشمندی می تواند به اینجا برود. در اصل، پیشنهاد می کند که به شیوه آمریکایی رفتار کند: آنها قبلاً سناریویی برای این کار ایجاد کرده اند، آنها در مناطقی با خرابه های باستانی پایگاه های نظامی ایجاد می کنند. به عنوان مثال، در عراق، در محل بمباران شده بابل، یا در آلاسکا، جایی که یک شهر سنگی عظیم و کاملاً حفظ شده در سواحل دریا قرار دارد. مشکل این است که بقایای تمدن های باستانی فقط در هورسکا شوریا نیست، می دانیم که خرابه های مشابه در آلتای، در اورال، در قلمرو Evenks و حتی در Chukotka نیز وجود دارد. نه می‌توان کل کشور را با پادگان‌های نظامی «غلبه کرد» و نه می‌توان این مگالیت‌ها را نابود کرد. بنابراین زمان پایان دادن به مفهوم کتاب مقدس فرا رسیده است، زمان آن به پایان می رسد و آنچه که دست اندرکاران سازمان های ماسونی در حال حاضر انجام می دهند، شبیه عذاب مردی است که در حال غرق شدن است که به نی ها چنگ زده است.

ما به همه علاقه‌مندان پیشنهاد می‌کنیم که خودشان ببینند چه چیزی در کوه‌های سیبری، به‌ویژه در Horská Šorija و Kuzněcky Alatau پنهان است.