در آن سال ها بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم ، تعداد کمی از آمریکایی ها می دانستند که توجه "رسمی" نظامی به موضوع "بشقاب پرنده" چقدر جدی است. سیاست ها و برنامه های پشت صحنه بیگانگان به عمد از اکثر مردم کشورمان مخفی مانده است. و با این حال تأثیر این اسرار می تواند زندگی ما را برای دهه های آینده تحت تأثیر قرار دهد ...

صفحات پرنده: یک چیز جدی…

ژنرال ناتان توئینینگ

"این پدیده گزارش شده چیزی واقعی است و خیالی و خیالی نیست. اجسامی احتمالاً به شکل دیسک از ابعادی بزرگتر وجود دارد که به نظر می رسد به بزرگی هواپیماهای ساخته شده باشد.
خصوصیات عملیاتی اعلام شده ، مانند سرعت بالا رفتن بسیار زیاد ، قدرت مانور و اقداماتی که باید هنگام مشاهده یا تماس با آنها توسط یک هواپیمای دوستانه و رادار فرار شود ، این امکان را به ما می دهد که برخی از اشیا either به صورت دستی ، خودکار یا از راه دور کنترل شوند. "

معاون CIA معاون دریاسالار Roscoe Hillenkoetter…
"در پشت صحنه ، افسران ارشد نیروی هوایی به طور جدی نگران بشقاب پرنده ها هستند. اما با وجود اسرار رسمی و تمسخر ، بسیاری از شهروندان این باور را دارند که اشیا flying ناشناخته پرنده مزخرف هستند. "

افسر مطبوعاتی نیروی هوایی USAF Al Chopp ، "پروژه کتاب آبی سخنگوی غیرنظامی است"
"به ما دستور داده شده است كه یك كارزار ملی علیه كشف ، ارسال مجله و پخش برای راه اندازی بی نظیر گزارشات UFO آغاز كنیم."

"خوب ، اگر مرکز مشخصی از جهان وجود داشته باشد ، شما در دورترین سیاره قرار دارید." [لوک اسکای واکر]

من نمی توانم احساس تنها یک پسر بچه کهکشانی را از "خیلی دور ، خیلی دور و خیلی دور" درک کنم. من از "رونق کودک" پس از جنگ در مناطق پست شمال غربی اوهایو متولد شدم. برداشت های استانی ، شهرهای کوچک از طبقه متوسط ​​را مطرح کرد. دهکده محقر ما همگرایی جاده های دولتی و راه آهن بود - جزیره بشریت در دریایی از ذرت ، گندم و مزارع سویا گم شده بود. زندگی در آنجا بی حوصلگی کار و روز نامشخص بود. بیشترین هیجان دوران کودکی روستایی ام باعث شده بود که شاهد رشد علفهای هرز باشم. بنابراین می توانید حدس بزنید که مفهوم بازدیدکنندگان "بشقاب پرنده" از فضا به اندازه من که علاقه تیزبین تخیل اوهایو را داشتند تیزبین بود! بشقاب پرنده ها در دهه پنجاه مشکل بزرگی بودند و به نوعی می دانستم که واقعی است!

سلام ، نام من جیم نیکولز است و می خواهم شما را به بازگشت به آن دوران باستان که ایده بازدید کنندگان از ستاره ها بسیار جذاب بود ، دعوت کنم! آیا در بازگشت به سال 1950 زندگی واقعا راحت تر بود یا ما ساده تر بودیم؟ نسل ما اولین نفری بود که با دستگاه الکترونیکی فوق العاده جدید و جدیدی به نام تلویزیون بر زندگی روزمره تسلط یافت.

این جعبه جادویی در گوشه اتاق های نشیمن ما سیل بصری مسحورکننده اخبار و سرگرمی هایی را به ما تحویل می داد که درک ما از واقعیت روزمره را کاملاً مشخص می کرد. و با این حال ، وقتی با ویدئوهایی مانند اوزی و هریت ، لوسی را دوست دارم و کلوپ میکی موس بیهوش شدیم ، واقعیت سخت این بود که فرهنگ سرخوشی پس از جنگ ما می توانست در هر زمان با یک برافروختن شکاف هسته ای ناپدید شود.

از سال 1950 ، ما در واقع زندگی روزمره خود را در واقعیت علمی تخیلی زندگی می کنیم. بنابراین به نظر می رسید که اصطلاح "بشقاب پرنده" به طور طبیعی در دنیای "بمب های اتمی" ، هواپیماهای مافوق صوت ، راکت ها و اسپوتنیک ها جای می گیرد. همه اینها به اندازه هات داگ ، سیب زمینی سرخ کرده و نوشابه بخشی از دوره نوجوانی بود.

حتی وقتی دیو کراکت و پینوکیو در معرفی تلویزیونی خود با عنوان "انسان و ماه" والت دیزنی دانشمند مشهور موشک آلمانی "ورنهر فون براون" را که آینده سفرهای فضایی سرنشین دار را پیش بینی می کرد ، جایی برای موشک های فضایی ایجاد کردند.

در واقع ، این هالیوود بود که عمدتاً علاقه من به نعلبکی های پرنده film دهه XNUMX فیلمسازان را تشویق می کرد ، و آنها را تشویق می کرد که یک گلدان فیلم علمی تخیلی کف آلود را نگه دارم که برای تخیل جوان گرسنه من غنی از مواد غذایی هستند و در یک "دره مرگ" فرهنگی رنج می برند

به نظر می رسید مهاجمان از فضا ناآرامی های ملت ما را با تهدید فزاینده تجاوز کمونیستی شوروی منعکس می کنند. البته ، در سال 1956 ، سیاست جهانی برای کودکی مثل من یک انتزاع مبهم بود. در عوض ، من با صفحه عریض MGM و فیلم موفق "سیاره ممنوع" ساخته Technicolor ، در یک سالن سینمای محلی که از اتومبیل تماشا می کردم ، خیره شدم.

من صفحه شیک "سیاره ممنوع" را دوست داشتم ، گرچه صفحات هالیوود تنها صفحه هایی بودند که من دیده ام. اما حتی به عنوان یک کودک مدرسه فهمیدم که بزرگسالان واقعاً نگران این هستند که چیزی در آسمان ما قابل توضیح نباشد.

داستانها و عکسهای زیادی از ماشینهای پرواز دایره ای وجود داشت ، کار فیزیکی طراحی هوشمند که به دلیل درک ما از قرن 20 ، آیرودینامیک - بدون بال ، پروانه ، موتور جت و موشک ، نمی تواند مورد توجه قرار گیرد! اما هنوز هم ، این ماشین ها با استفاده از فیزیک زمین ناشناخته قادر به پرواز بودند. بنابراین ، اگر آنها توسط زمینیان ساخته نشده باشند - نتیجه اجتناب ناپذیر این بود که آنها باید توسط "کسی" از "جایی" در جای دیگر ساخته شوند! و این فقط می تواند به این معنی باشد که این ماشین های پرنده احتمالاً توسط هوش دنیای دیگر در فضا هدایت می شوند!

با این وجود ، علی رغم انتظارات مشتاقانه مردم ، هیچ توضیحی رسمی از طرف حاکمان ما داده نشده است. رئیس جمهور و همه مشاوران نظامی وی از ارائه پاسخ های قطعی به این رمز و راز خودداری کردند. برعکس ، بشقاب پرنده ها با توهین های جمعی و عصبی بودن از جنگ سرد ، با تحقیر رسمی نظامی کنار گذاشته شده اند. هنوز بشقاب پرنده معما بود که آنها فقط نمی خواستند از بین بروند ... بنابراین من پاسخ های شخصی خود را در مورد اسرار بشقاب پرنده ها ایجاد کردم. از آنجا که واضح بود که کسی که خلبان این بشقاب پرنده ها بود ، نمی خواست جنگ با بشریت با فتح نظامی سیاره زمین را تصاحب کند ، آنها باید کاوشگرهای تصادفی و کنجکاوی باشند که ناشناس به شیوه های زندگی ما نگاه می کنند.

اگر ما زمینی ها سفینه های فضایی برای بازدید از سیارات دیگر داشته باشیم ، آیا این همان کاری نیست که ما انجام خواهیم داد؟ من این ایده را با تماشای برنامه ای مانند "ماجراجویی عالی با لاول توماس" دریافت کردم. در اینجا یک کاوشگر نترس مشهور در جهان حضور داشت که از سفرهای خود به کنگو ، بورنئو ، نیوزلند یا انتهای آمازون فیلم پخش می کرد ، که شیوه ها ، آداب و رسوم و فرهنگ های عجیب مردم بومی را نشان می دهد. آیا انجام چنین کاری برای بازدیدکنندگان فضایی فضولی طبیعی به نظر نمی رسد؟ اینگونه است که من اولین "مدلهای تئوری" دست نخورده و بی سر و صدا خود را ایجاد کردم که اسرارآمیز بشقاب پرنده ها را به طرز بازیگوشانه توضیح می داد - آنها فقط بازدیدکنندگان کنجکاو از سیارات دیگر بودند که با کشتی های فوق العاده ای پرواز می کردند!

و به نظر می رسید داستانهایی که جورج آدامسکی گفته است نظریه من را اثبات می کند. این مرد کالیفرنیایی که در نزدیکی رصدخانه معروف پالومار زندگی می کرد ادعا کرد که با موجوداتی از سیاره زهره ارتباط دارد. در تعدادی از کتابهای مشهور ، آدامسکی گزارش سفر خود را با ونوسیایی دوستانه و انسان نما به اشتراک گذاشت که پیام صلح را به اشتراک گذاشتند و مردم را بر روی زمین مجبور کردند که آزمایش های خطرناک سلاح هسته ای خود را پایان دهند. شاید هیچ فردی بیش از جورج آدامسکی موفق نشده باشد که بشقاب پرنده را در دهه XNUMX محبوب کند ، اما در پایان وی نیز تقلبی نامگذاری شد. پاسخ های قطعی به اسرار بشقاب پرنده دست نیافتنی باقی ماند. تاکنون علاقه سرسختانه من به این رشته تا سال دبیرستان همگام بوده است. در آن زمان ، یک موضوع محبوب سریال تلویزیونی بازنشسته هفتگی بود ... "مهاجمان"!

و در آن روزها ، فرانک ادواردز ، گوینده رادیو نیز یک کارزار شخصی داشت تا جهانی بی ایمان را متقاعد کند. او داستان های عجیبی درباره پدیده های ماوراal الطبیعه و بشقاب پرنده ها در شومیزهای پرفروش مانند "غریبه تر از علم" و "بشقاب های پرنده-یک چیز جدی" منتشر کرده است. او با این حسابها مخلوط شد ، و آنها دوباره هیجان ملموس و فوری را برانگیختند که هر لحظه راز UFO فاش می شود.

و در سال 1960 ، به نظر می رسید ادواردز درست است! نیروی هوایی سرانجام یک بشقاب پرنده با توجه به اختراع خود - دیسک Avro! با این حال ، علی رغم ظاهر آن به عنوان صفحه ای زیبا و نقره ای از هالیوود ، این دستگاه دست و پا چلفتی حباب زده و تاب می خورد و به سختی از باند بلند می شد.

دیسک Avro به عنوان یک موبر شیرین پوسته قابل عبور نبود ، اما پس از ده سال انتظار اینکه نبوغ و فناوری آمریکایی سرانجام سیستم های پیشران ضد جاذبه خود را آشکار کند ، در عوض ، نیروی هوایی با اثبات اینکه پیشرانه در گردش هوا قادر به پرواز نیست ، یک بشقاب پرنده جعلی دیگر را نشان داد. ، و بنابراین هدر رفتن غیرمجاز پول و توجه عمومی مودیان بود. هیچ تحقیق دیگری تضمین نشده است ...

برای بقیه دهه XNUMX ، صفحات احمقانه نمی توانستند با فضای شگفت انگیز برنامه موشکی آمریکا مطابقت داشته باشند!

نگرانی های روزافزون در مورد برتری موشکی شوروی و تهدید به حمله هسته ای باعث ایجاد وسواس در رقابت طراحی موشک شد که تا پایان این دهه بر جهان توجه داشت. Space-Race آغاز شده است!

رئیس جمهور جان اف کندی با عزم راسخ برای اینکه ایالات متحده باید در این مسابقه فوق العاده قدرتمند پیروز شود ، در ماه مه 1961 اعلام کرد ، این یک حکم اجباری است که ایالات متحده در آن دهه مردان را به ماه بفرستد! اما این زمان برای زندگی است. من واقعاً در دوران داستان علمی واقعی به دنیا آمدم! با یا بدون بشقاب پرنده ، ما در آستانه یک دوره غنی با پتانسیل ظاهرا نامحدود تعادل برقرار کردیم. ایده خیره کننده بود. ما هر کاری می توانیم بکنیم! برای "یک لحظه کوتاه و درخشان" ، ما موجی از سرخوشی بودیم - شاید بشر سرانجام تلاشی مشترک پیدا کند ، بسیار معنی دار تر ، نشاط آورتر و سودمندتر از جنگ!

خوب ، ایده آل گرایی بی حد و حصر جوانی ...

خوش بینی درگذشت. جان کندی هرگز اوج ماموریت هیجان انگیز خود را برای فرود روی ماه ندیده است. پس از قتل در خیابانهای دالاس ، بیشتر تولید ناخالص ملی آمریکا - بودجه ای که می تواند اکتشافات فضایی را پیش ببرد - در جنگ ویتنام در یک قتل عام بی معنی هدر رفت.

ما در سال 1969 شاهد ورود نیل آرمسترانگ به ماه بودیم ، اما سه سال بعد ، با پایان خدمه آپولو ، مردم بی حوصله آمریکایی از قبل خواستار اپرای صابون بودند. بشقاب پرنده ها - دهه شصت محو شده که به نظر می رسید پر از وعده است - به بهانه هایی گم شده بودند. دولت ایالات متحده به کارزار مضحک خود ادامه داد. به بشقاب پرنده های بشری برچسب "وارونگی دما" ، "گاز باتلاق" یا "سیاره ونوس" ، تخیلات احمقانه "احمق ها" یا بسته های ناخودآگاه قابل توجیه - موارد فوری تر توجه افکار عمومی را از جمله ویتنام ، جنگ سرد و ناآرامی های حقوق مدنی منحرف کرده است.

در سال 1968 مشخص شد که بشقاب پرنده ها رازی است که هرگز فاش نمی شود! مهمترین واقعه غم انگیز در تمام تاریخ بشر - اثبات واقعی این که ما این جهان را با سایر اشکال زندگی هوشمند مشترک داریم ، در پشت یک دیوار سنگی محاصره می شود ، که توسط موانع عمیق نفوذناپذیر دولت ، خصومت رسانه ای و بی علاقگی عمومی مردم احاطه شده است! آیا ممکن است عجیب ترین موجودات جهان بیگانه نباشند - بلکه مردم سیاره زمین باشند؟

حتی بعداً ، دکتر J. Alan Hynek ، مشاور سابق پروژه Bluebook Blue Force ، سرانجام با اعتراض به مطالعه عمدی کار تمیز کردن با شواهد انتخابی و نتیجه گیری های از پیش تعیین شده ، برنامه تحقیق نظامی UFO را متوقف کرد. هاینک شکایت کرد. وی افزود: "چه نوع تحقیق علمی است كه پیش از شروع پاسخ آن را پیش فرض می گیرد؟ "موضع دولت در آن زمان بود و تا به امروز باقی مانده است که ... هیچ چیز غیر عادی وجود ندارد!

به طور متناقضی ، این هالیوود بود که سرانجام انگیزه های UFO مظلوم را فاش کرد.

در سال 1968 ، درست یک سال قبل از سفر آپولو برای تولید فیلم ماهانه استنلی کوبریک به استعداد نویسنده آرتور سی کلارک پیوست تا اپیزود علمی تخیلی دهه ، 2001: ادیسه فضایی را ایجاد کند. چشم اندازی الهام گرفته از سفرهای فضایی که استاندارد هالیوود را برای همه ماجراهای فیلم تعیین می کند. در ابتدا در صفحه عریض وسیع سینمراما منتشر می شد ، کوبریک سعی داشت یک تجربه بصری پویا و لطف شگفت انگیز پرواز فضایی را به تصویر بکشد. اما در این فیلم ، او همچنین نشان داد که مسئله افشای "واقعیت" فرازمینی از نظر سیاسی "حساس" برای دولت خواهد بود. همانطور که مشخص شد ، این چیزی فراتر از داستانهای هالیوودی بود.

فیلم نامه فیلم با کشف یک مصنوعات "بیگانه" - یک انحصار سیاه تحمیلی - در سطح ماه و معضل اجتماعی است که چنین یافته ای به آژانس های فدرال ارائه می دهد. عموم مردم آماده رویارویی با واقعیت زندگی از جهانهای دیگر نبودند و حقیقت یکپارچه پنهان شد.

"من مطمئن هستم که همه شما می دانید که اگر واقعیت ها زودتر و ناگهانی و بدون آمادگی و تنظیم مناسب منتشر شود ، از پتانسیل بسیار جدی شوک فرهنگی و گمراهی اجتماعی موجود در شرایط فعلی مطلع هستید." در سال 2001 ، ما به نگرشها و سیاستهای واقعی توجه کردیم که رهبران ملی ما را به کشف کشف حیات فرازمینی سوق داد. در سال 1960 و همچنین اداره ملی هوافضا (ناسا) تازه متولد شده ، آماده پرتاب موشک های سرنشین دار ، یک مطالعه دولتی نتیجه گرفت که علی رغم پیشرفت های فنی ما ، عموم مردم عموماً قادر به مواجهه با کشف احتمالی حیات فرازمینی نیستند - خطر طبیعی اکتشافات فضایی. .

گروهی از دانشمندان و جامعه شناسان در موسسه بروکینگز گزارش "مطالعات پیشنهادی در مورد تأثیر فعالیتهای فضایی صلح آمیز بر امور انسانی" ، که نشان می دهد نژاد بشر هنوز برای مقابله با "بیگانگان" کیهانی بسیار قرون وسطایی ، بدوی و ارتجاعی بوده است. نمونه های بسیاری از جوامع ، به یقین از جایگاه آنها در جهان ، که وقتی مجبور شدند با جوامع تاکنون ناشناخته ای که عقاید مختلف و شیوه های مختلف زندگی را دارند ، متحد شوند ، از هم پاشیدند. دیگران که از چنین تجربه ای جان سالم به در برده اند معمولاً این کار را با پرداخت هزینه تغییر در ارزش ها ، نگرش ها و رفتارشان انجام داده اند. »شاید کامپیوتر پارانوئید کوبریک ، HAL ، در سال 2001 ، هنگامی که خدمه کشتی خود را اخراج کرد ، عاقلانه عمل کرد. شاید از نظر عاطفی نامتعادل "انسان" منسوخ شده باشد.

"این مأموریت برای من بسیار مهم است تا بتوانم آن را به خطر بیندازم." در سال 1979 ، ویکتور مارچتی ، دستیار ویژه سابق مدیر اجرایی سیا ، موضع رسمی آژانس را در مورد بیگانگان به صراحت اعلام کرد.

"موجودات فرازمینی واقعاً با ما تماس گرفته اند - شاید حتی از آنها بازدید كرده باشند و دولت آمریكا ، در توافق پنهانی با سایر قدرتهای ملی این كشور ، مصمم است كه این اطلاعات را از عموم مردم دور نگه دارد. هدف از توطئه بین الملل حفظ ثبات کار در بین ملل جهان و حفظ کنترل نهادی بر جمعیت مربوطه آنها است. بنابراین ، برای اینکه این دولت ها تصدیق کنند موجوداتی از فضای خارج وجود دارند - با ذهنیت ها و توانایی های فنی کاملاً بهتر از ما - آنها می توانند پس از آگاهی کامل افراد متوسط ​​، ساختارهای قدرت سنتی زمینی را به هم بزنند. سیستم های سیاسی و حقوقی ، نهادهای مذهبی ، اقتصادی و اجتماعی می توانند به زودی در ذهن عموم مردم ناچیز باشند. یک مرکز ملی [دولتی] ، حتی تمدنی که ما آن را می شناسیم ، می تواند به هرج و مرج سقوط کند. »بنابراین در اینجا شما آن را دارید ، هیجان پسر من برای کشف سرانجام همه اسرار" بشقاب پرنده "از همان ابتدا محکوم شد.

تا سال 1970 ، من یک طراح نظامی بودم. خوش بینی جوانی دهه های XNUMX و XNUMX از بین رفته است. علاقه به فعالیت های بشقاب پرنده کمرنگ شده است. و اما ، آیا واقعاً مردم کشور می خواهند بدانند؟ من بی گناه فرض کردم که همه دوست دارند در مورد واقعیت حیرت انگیز موجودات از فضا بدانند. اما بعد از این همه سال ، من خیلی مطمئن نیستم. من فکر می کنم که همشهریان من خیلی شلوغ هستند و نمی توانند از یک فیش حقوقی زندگی کنند ، خوشحال از وال مارتی ، سوپر شکم ، دیزنی لند و زندگی کوچک قابل پیش بینی آنها

یا همانطور که فیلم "MIB" آن را صدا می کند ...

جونز: "بیشتر مردم تصوری ندارند. آنها یکدیگر را نمی خواهند. آنها خوشحال هستند. آنها فکر می کنند که چیزهای خوبی دارند. "

اسمیت: "چرا این یک راز بزرگ است؟ مردم باهوش هستند ، آنها می توانند این کار را انجام دهند. "

جونز: "یک شخص باهوش است. مردم حیوانات احمق ، وحشت زده و خطرناکی هستند و شما این را می دانید. 1500 سال پیش ، همه می دانستند که زمین مرکز جهان است. 500 سال پیش ، همه می دانستند که زمین صاف است و پانزده دقیقه پیش شما می دانستید که انسانها در این سیاره تنها هستند. تصور کنید که فردا چه خواهید دانست! "

برخاستن از "بشقاب پرنده" یک میراث XNUMX ساله از شواهد محرمانه است که مملو از حکایت های بی پایان حکایت عینی است - متأسفانه به هیچ وجه. Ergo: بشقاب پرنده وجود ندارد!

بنابراین پس از گذشت سالها ، به این نتیجه گیری جامع و کامل رسیده ام که انتظارات پرشور جوانی من از افشای کامل اطلاعات بشقاب پرنده ها هرگز محقق نخواهد شد - اما حداقل من سرانجام می دانم ... چرا!

بررسی دلایل دیگر پنهان کاری بشقاب پرنده ها بیشتر از خود بشقاب پرنده ها به عنوان یک محقق مورد علاقه من قرار گرفته است. تلاش های من برای کشف انگیزه ها و معانی موجود در مورد موانع اجتماعی که از تحقیقات جدی بشقاب پرنده جلوگیری می کند ، امروز نیز ادامه دارد و در این زمینه از شما می خواهم که به بسیاری از مقاله های منتشر شده در وب سایت من مراجعه کنید تا بفهمید تحقیقات بیش از سی ساله من به کجا منجر شده است ...