25 سال پیش و در واقع حدود یک ماه پیش اتفاق افتاد. من اخیرا به Česká Lípa نقل مکان کردم، یک دوست دختر در آنجا پیدا کردم. داشتیم خوش می گذراندیم که ناگهان از من پرسید: "نزدیک به اینجا در ارتش خدمت کردی؟" و همه چیز اینطور شروع شد...

چیزی یادم نبود

ناگهان متوجه شدم که تقریباً چیزی از آن دوره به یاد ندارم. در سال 1992 بود. من به میمون آمدم تا از محوطه شوروی سابق که سربازان در Běla pod Bezdězem در آنجا خدمت می کردند، محافظت کنم. قسمت اول ماموریت را در حدود 200 متری جنگل به یاد دارم، من و همکارم مشغول آزمایش رادیوهای RF-10 بودیم. ما از هم جدا شدیم و هر کدام به قسمت خود رفتیم.

کمی راه رفتم و یکدفعه هیچی، اصلا چیزی یادم نبود، فقط یک تیر برق و یک درخت گرد، این تنها چیزی بود که از کل پیاده روی داشت. حدود یک ماه رفتیم اونجا گشتی، حدود نیم ساعت یادم هست، وگرنه کلاً حافظه ام کم شده، حتی همکارانم را که آنجا خدمت کرده ام، یادم نیست.

من حتی نمی دانم چگونه آنجا را ترک کردم، حتی یادم نیست کجا خوابیدم، فقط حدود نیم ساعت از کل اقامتم. شروع کرد تو سرم که چطور ممکنه چیزی یادم نیاد، فرداش یه چیزی بهم گفت: برو اونجا ببین.

بازگشت به سایت

الان حدود 15 کیلومتر با محل زندگی من فاصله دارد. ساعت دو و نیم بامداد به راه افتادم، تاریکی همه جا و جنگل های عمیق، به محل رسیدم و بلافاصله مکانی را که از آنجا آمده بودم و در آن زمان از کجا جدا شده بودیم، شناختم. هوا تاریک شده بود از ماشین پیاده نشدم به سمت جایی که یادم اومد حرکت کردم. دکل و درخت خمیده. ایستادم، اما ترس اجازه نداد از ماشین پیاده شوم، همه جا تاریک بود، مطمئن شدم که محل است و به سمت مأموریت حرکت کردم، چیزی تشخیص ندادم.

من هرگز جلوتر نرفتم، تقریباً یک کیلومتر رانندگی کردم و به آن مکان برگشتم و سپس به خانه برگشتم.

روز قبل از دوست دخترم پرسیدم که آیا می تواند با من به آنجا برود، او حس شهودی بسیار خوبی دارد. او موافقت کرد. به جایی رسیدیم، 20-30 متر از آن جاده، به جایی رفتم که اطراف آن را درختان احاطه کرده بودند.

ناگهان به این فکر افتادم که دست هایم را از هم باز کنم، چند قدمی برداشتم و ناگهان نیرویی مرا به سمت چپ چرخاند. به اندازه کافی قوی بود، خودش بدون مشارکت من پیش رفت تا اینکه نزدیک بود به زمین بیفتم. من چندین بار دیگر امتحان کردم و نتیجه مشابه بود.

فرزندخواندگی

من به جاهای دیگر منطقه رفته ام و هیچ چیز. دوست دخترم به من گفت آنچه را که یک بار آنجا گذاشتم قبول کن، آگاهانه پرسیدم و این اتفاق افتاد، دستانم را بالا بردم. چنان انرژی های قوی را احساس می کردم که انگشتان و تمام کف دست هایم می لرزیدند. باعث شد روی زمین دراز بکشم. بعد فهمیدم که می توانیم برویم.

این احساس را داشتم که کسی چیزی را آنجا برایم جا گذاشته است. همچنین این احساس را داشتم که می توانم 3 نور را در پس زمینه تاریک در یک مثلث در افق ببینم.

آیا شما هم داستان ها و تجربیات شخصی خود را دارید؟ دریغ نکنید که آنها را از طریق ایمیل یا از طریق فرم برای ما ارسال کنید ، ما خوشحال خواهیم شد که آنها را منتشر کنیم!

مشاهدات ET