محمد ابراهیم: هنگامی که آگوست ماریت در سال 1850 سراپیوم را در ساقارا کشف کرد، بیش از 25 جعبه گرانیتی پیدا کرد که تنها یکی از آنها هنوز بسته بود. بقیه باز و خالی بودند. به گفته آگوست ماریت، یک جعبه بسته حاوی مومیایی یک گاو نر بود که به عنوان خدای آپیس پرستش می شد. این مومیایی قرار است در موزه کشاورزی نگهداری شود. اما وقتی به این موزه می‌آیید، چندین اسکلت گاو نر پیدا می‌کنید، اما مومیایی وجود ندارد. از طرف آگوست ماریت، این یک رمز و راز است، زیرا کشف ادعایی او به عنوان استدلالی استفاده می شود که مکان داده شده به عنوان محل دفن گاو مقدس آپیس بوده است.

اگرچه مصریان واقعاً می‌توانستند حیوانات را مومیایی کنند (و این کار را به وفور انجام می‌دادند)، هیچ موجود مومیایی شده ای با این مکان که اکنون سراپئوم نامیده می‌شود مرتبط نیست. لازم به ذکر است که متوسط ​​اندازه داخلی هر جعبه 4 برابر بزرگتر از هر گاو نر است.

سوئنه: انریش فون دانیکن بیان می کند که در واقع ماریت را در گودال پیدا کرده است قیر طبیعی. قیر نوعی آسفالت است که در این مورد حاوی قطعات استخوانی از حیوانات مختلف است. این یافته خود با مفهوم مومیایی کردن چیزی سازگار نیست. اینجا باید اتفاق دیگری افتاده باشد. متأسفانه، هیچ نمونه ای (حداقل به صورت رسمی) برای گفتن بیشتر وجود ندارد.

یوسف آویان: مجموعه Serapea بسیار گسترده تر از آنچه که امروزه به طور معمول قابل دسترسی است، است. راهروهای دیگری نیز وجود دارد، اما هنوز کسی آنها را کشف نکرده است.

سوئنه: این درب یکی از جعبه هاست. درست در ورودی مجتمع زیرزمینی قرار دارد. وزن نشان داده شده بیش از 30 تن است.

یوسف: جعبه ها از یک تکه سنگ ساخته شده اند. چطور توانستند آن را اینجا بگذارند و در زمین فرو کنند؟ توجه داشته باشید که واقعاً فضای کمی برای دستکاری وجود دارد.

نظر محمد در مورد نوشته روی جعبه: من نام شما را ایگور می گذارم (نام فیلمبردار) و نام خدا Ra داخل کارتریج اگر آن را می خواندم می گفتم: "ایگور مری را" - ایگور عاشق Ra. من اول نام شما را ایگور گفتم، اما وقتی آن را می نویسم، اول نام شما را می نویسم Ra با احترام به خدا بودنش بنابراین در کارتریج خواهد بود Ra به عنوان اولین.

روی جعبه به همین صورت نوشته شده است. در کارتوش نوشته شده است ازیریس a حبی. اسم باید درست باشه ازیریس (نام خدا) ابتدا، اما در کارتوش می بینیم که به عنوان اولین نام ذکر شده درج شده است حبی.

سوئنه: محمد اشاره می کند که این بسیار غیرعادی است و نشان می دهد که این یک اشتباه دستوری است. یوسف می افزاید که ظاهراً این کتیبه در زمان بسیار جوان تری نسبت به خود جعبه ایجاد شده است.

یوسف: این دیوارپوش ها احتمالا اصل نیستند. بعدها به وجود آمدند. وقتی به پشت آن در (جایی که گردشگران نمی توانند وارد شوند) می رسیم، خواهیم دید که از سنگ های باستانی (از ساختمان های دیگر) برای بازسازی این منطقه استفاده کرده اند.

یوسف: نسل های قبل از ما به طرق مختلف از این فضا استفاده کرده و آن را برای نیازهای خود بهبود بخشیده اند. ما اکنون از آن برای تورهای گردشگری استفاده می کنیم. ما آن را با توجه به ایده خود بازسازی کردیم و سیم و برق را معرفی کردیم. این مکان می تواند در طول هزاره ها به روش های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. شاید حتی به عنوان یک دفن نمادین برای گاو نر. اما این چیزی در مورد هدف اصلی ساختمان نمی گوید. هم در زمان یونانیان و هم در زمان رومیان انجام شد. مدتها قبل از آن در زمان مصریان دودمانی انجام می شد. هر کس چیزی از خود اضافه کرد یا برعکس، برداشت - آنها از این مکان به عنوان معدن استفاده کردند.

یوسف: این یک بلوک شکسته از درهای کاذب است. در دو طرف جعبه ها طاقچه هایی وجود دارد که این درهای کاذب در آنها قرار داده شده است.

سوئنه: به اصطلاح درب تقلبی یا اشاره ای نمادین به دستگاه تکنولوژیک است یا خود دستگاه است که ما فقط کلید نداریم و ارتباط.

ایگور: بنابراین به نظر می رسد که قطعا تعداد بیشتری از آن جعبه ها وجود داشته است.

یوسف: بله، آنها را به قطعات کوچکتر شکستند و در جاهای دیگر استفاده کردند.

یوسف: در اینجا می بینید که از ساختمان دیگری سنگ گرفته و در بازسازی استفاده کرده اند. از کجا بدانیم؟ به این نشانه ها نگاه کنید. تو قرار نیست اینجا باشی اینجا معنی ندارند

ایگور: چه کسی دوست دارد در چنین فضای تنگی کار کند.

سوئنه: واقعاً فضای کمی وجود دارد که به سختی می توان اینجا را دراز کرد. با این وجود، شخصی به نوعی جعبه ای با درپوشی به وزن بیش از 100 تن در اینجا قرار داد. و این وزن جعبه پس از پردازش آن است. وزن خود بلوک سنگ باید بسیار بیشتر بوده باشد. کریس دان بیان می کند که پردازش نهایی جعبه ها به احتمال زیاد پس از قرار دادن آنها انجام شده است. او توضیح می دهد که هر گونه تغییر در شرایط خارجی (فشار اتمسفر، رطوبت محیط، دما) بر محصول حاصل تأثیر می گذارد - در این مورد دیوریت جعبه.

یوسف: راهرو پشت جعبه به سمت چپ منتهی می شود. یک اتاق وجود دارد. به نظر می رسد آنها تصمیم گرفتند جعبه را بیرون بکشند، اما به دلایلی این اتفاق نیفتاد. اینجا توقف کرد.

یوسف: حتماً مواد دیگری در آن طاقچه های درپوش وجود داشته است. شاید دو تکه آلیاژ طلا و نقره یا خود طلا.

یوسف: این تنها چیزی است که آنها سعی کردند با مواد منفجره باز کنند. به لطف این، ما می توانیم به راحتی به آن نگاه کنیم.

یوسف: توجه داشته باشید که سطح داخل بسیار عالی تر (صاف و یکدست) از سطح بیرونی است. انجام چنین کاری برای مومیایی های گاو نر منطقی نیست. چرا آنها با آن زحمت می کشند؟ مزخرفه!

سوئنه: جعبه از گرانیت سیاه ساخته شده است.

ایگور: من یک مستند دیدم که گراهام هنکاک در این جعبه بود.

یوسف: بله، کریس دان نیز. کریس دان اولین کسی بود که اجازه اندازه گیری در اینجا را گرفت.

سوئنه: یوسف یک OM عمیق می خواند. کل فضا به شدت طنین انداز می شود. واضح است که به طور هدفمند به صورت آکوستیک تنظیم شده است. این یک مورد مجزا در مصر نیست.

سوئنه: با تکنولوژی مدرن، ایجاد گوشه های تیز مانند آنچه در چاله های سراپیوم می بینیم امکان پذیر نیست. ما در اینجا به محدودیت های تکنولوژیکی خود دست می زنیم، پس اجداد ما چگونه این کار را انجام دادند؟ با نگاهی به فناوری مدرن، می‌توانیم اره‌های مدور بگیریم و دیوارهای مستقیم را برش دهیم، و چگونه می‌توان چنین چیزی را به گوشه‌ای (جایی که لامپ ایستاده است) تبدیل کرد؟ اولین گزینه این است که مته بگیرید اما باز هم متوجه می شوید که مته شعاع دارد و فقط از بالا می توانید از آن استفاده کنید. برش گرانیت سیاه با دست یک مدینه فاضله است. کریس دان بیان می کند که صافی سطوح مطابق با استانداردهایی است که امروزه (20 سال گذشته) به عنوان مبنایی برای کالیبراسیون سنج ها عمل می کنند. این را نمی توان با سنگ زنی خشن مکانیکی به دست آورد.

یوسف: بزرگترین مشکل زوایای راست است.

سوئنه: کریس دان نشان می دهد که براکت زاویه ای بسیار دقیق او وقتی در مقابل دیوار قرار می گیرد نور را از خود عبور نمی دهد. این بدان معنی است که سطوح در زاویه قائمه قرار دارند و هیچ بی نظمی روی آن وجود ندارد.

ایگور: شما نمی توانید یک ورق کاغذ را در آن قرار دهید.

یوسف: البته یک تکه است.

محمد: کل جعبه، از جمله درب، در اصل یک تکه سنگ بود. همه اینها توسط نوعی فناوری ماشینی پردازش شد.

یوسف: می توانید ببینید که این همان نوع سنگ است. احتمالاً همان قطعه سنگ بود.

ایگور: در اینجا به وضوح می‌بینید که در طاقچه‌های دیوار کناره‌ها وسایلی وجود داشته که حذف شده است.

یوسف: به این نگاه کنید، چقدر لبه تیز است. اگر فشار بیاوری، خودت را می بری، پس سالها بعد هنوز تیز است! سطح به زیبایی صاف است.

یوسف: اینو میبینی؟ اینطوری سطح را صیقل دادند. حتماً نوعی مایع بوده است که برای نرم و صاف کردن آن روی سطح می‌مالیدند. بدون سنگ زنی. در اینجا می توانید ببینید که چگونه مایع به شکاف بین درب و خود جعبه نشت کرده است. در خیلی جاها دیده می شود. در نگاه اول به نظر می رسد که هنوز مایع است، اما اینطور نیست.

ایگور: وقتی به آن دست می گیرم، خیلی عجیب است - متفاوت. مثل اینکه هنوز بوی باقیمانده آن ماده را حس می کردم.

یوسف: به راهروی طولانی که اینجا حفر کردند نگاه کنید. چگونه آنها اینجا را روشن کردند؟ برق را اینجا معرفی کردیم. برخی می گویند خود را با تیر یا چراغ نفتی روشن می کردند. اما این دود روی سقف است. اون اینجا نیست تئوری هایی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه از روغنی استفاده می کردند که دود نمی کند. حتی اگر درست بود، آن را تصور کنید. شما مثلاً 4 کارگر دارید که یک تونل حفر می کنند. به زودی آنقدر گرد و غبار و اکسیژن کم می شود که خفه می شود. گرد و غبار نور ضعیف لامپ ها را مسدود می کند.

یوسف: ببینید چگونه نور در سطح صیقلی وان گرانیتی منعکس می شود. به دلیل پوشاندن گرد و غبار روی درب آن چندان برجسته نیست. اگر گرد و غبار آنجا نبود، به همان اندازه می درخشید.

محمد: به برش مستقیم و تمیز روی درب توجه کنید.

یوسف: این یکی از معدود مواردی است که به دلیل وجود علائم روی آن قدم برداشته اند. اینجا به وضوح می بینید که خراشیده شده است. خطوط اصلا مستقیم نیستند. فروخته شده و در مقایسه با خود حمام، کیفیت آن غیرقابل قیاس است. من متقاعد شده‌ام که کتیبه‌ها بعداً در زمان بسیار جوان‌تری اضافه شدند.
سوئنه: شخصاً به نظر من زمانی است که خرابکاران امروزی کلیدها را به پنجره ها یا آسانسورها می زنند.

یوسف: می بینید که اینجا کارتوشی است که نام حاکم باید در آن باشد و خالی است. بدیهی است که یک کشیش متن را آماده کرده و سپس به دنبال خریدار بوده است که بخواهد برای نام خود در اینجا بپردازد. به عنوان مثال، اگر ایگور به اینجا می آمد و نامم را می نوشتم، همه مصر شناسان می گفتند که تابوت در زمان سلطنت ایگور (فیلمبردار) ساخته شده است.

یوسف: هر کسی که آن را نوشت، ابزار کافی برای حفظ یک خط مستقیم روی یک سطح صاف نداشت. می بینید که چقدر کج است. در اینجا اسکنه او حتی پرید و خط شکسته شد. لازم نیست یک متن خوان حرفه ای باشید تا متوجه شوید که این متن خیلی دیرتر اضافه شد. ما سعی می کنیم بر اساس متن هایی که در اینجا می بینیم معنای آن جعبه ها را بفهمیم. همانطور که می بینید، واضح است که آنها خیلی دیرتر اضافه شده اند.

محمد: من بر خلاف یوسف فکر می کنم این کتیبه ها بسیار مدرن هستند.

یوسف: مثلا 3000 سال پیش یا چیزی؟ من تخمین می زنم که در دوره یونان یا روم باشد.

محمد: نه نه. خیلی جوان تر، چیزی شبیه به زمان حال. (این به طور غیر مستقیم به ماریت ضربه می زند. کلاهبرداران در تاریخ باستان شناسی)

سوئنه: همانطور که محمد اظهار می کند، شخصی که آن را نوشته است به وضوح یک حرفه ای نبوده است. نمادها با اندازه های نامناسب با نسبت های شکل اشتباه هستند. تقریباً مثل این است که مثلاً «ر» و «ز» را به صورت نوشتاری با هم عوض کرده باشم یا حروف بزرگ و کوچک را با هم مخلوط کرده باشم. من شخصاً چندین بار بر روی دیوارهای معبد تأیید کرده ام که متون درون یک متن پیوسته همیشه متناسب و یک شکل هستند - مانند یک ماشین چاپ.

یوسف: چیزهای بیشتری برای آن وجود دارد. راهروها و امکانات بسیار بیشتری وجود دارد. آنها آن را می دانند، اما نمی خواهند با آن کنار بیایند.

 بارگذاری ...